Ζητείται Άϊ- Βασίλης… με γνώσεις ίντερνετ
Τρίτη, 06 Δεκέμβριος 2011 16:51
...Της Τζίνα Πανδρούλα---O Βόρειος Πόλος είναι ανάστατος. Λίγες μέρες απομένουν για τα Χριστούγεννα και η παραίτηση του Αϊ-Βασίλη έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία
στο εργαστήρι των ξωτικών. Στην αρχή, όταν διάβασαν το γράμμα της παραίτησής του, νόμιζαν ότι είναι ένα από τα αστεία του.
Το αποχαιρετιστήριο γράμμα του Αϊ-Βασίλη έγραφε τα εξής:
«ΧΟ!ΧΟ!ΧΟ! - Δεν υπάρχει λόγος να ετοιμάσετε φέτος παιχνίδια. Τα παιδιά δεν ζήτησαν τίποτα. Δεν έλαβα κανένα γράμμα, εκτός από το σημείωμα της 7χρονης Ιφιγένειας από την Αθήνα που με ενημέρωνε ότι το αγαπημένο της παιχνίδι μπορώ να το βρω και στο ιντερνετ, ενώ έλεγε ότι περισσότερες πληροφορίες θα βρω στο μαιλ που μου έστειλε.
ΧΟ!ΧΟ!ΧΟ! Αν και έχω υπολογιστή ξέρετε πολύ καλά ότι δεν έχω σύνδεση ιντερνετ– είναι ασύμφορη εδώ που είμαστε έτσι και αλλιώς- αλλά το κυριότερο δεν ξέρω να μπαίνω στο ιντερνετ…πόσο μάλλον στα μαιλ των παιδιών. Αγαπημένα μου ξωτικά καιρός να βρείτε έναν Αι-Βασίλη που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής. Η τεχνολογία δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου και από ότι φαίνεται τα παιδιά δεν χαίρονται πια όταν γράφουν ή διαβάζουν και δεν θέλουν να στέλνουν γράμματα στον Αϊ-Βασίλη γιατί προτιμούν την ψυχρότητα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από την παραδοσιακή αμεσότητα και τρυφερότητα ενός χειρόγραφου».
Οι καλικάντζαροι και τα ξωτικά έψαξαν παντού αλλά ο Άι – Βασίλης ήταν άφαντος. Σύντομα κατάλαβαν ότι δεν αστειευόταν. Ότι είχε πραγματικά στεναχωρηθεί που απογοήτευσε τα παιδιά της νέας γενιάς. Ότι αισθανόταν εκτός τόπου και χρόνου επειδή δεν έμαθε ποτέ να χειρίζεται έναν υπολογιστή, πόσο μάλλον να σερφάρει. Ούτε τα ξωτικά μπορούσαν να τον βοηθήσουν, ούτε κανένας άλλος στο βόρειο Πόλο, αφού όσοι έμεναν εκεί τηρούσαν τις παραδόσεις, έγραφαν ότι ήθελαν σε αρωματισμένα, οικολογικά χαρτιά.
Μετά την πρώτη έκπληξη από την απρόσμενη αντίδραση του Αι-Βασίλη τα ξωτικά αποφάσισαν να συσκεφτούν για να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν την κρίση και να
επαναφέρουν τον Άγιο Βασίλη στο εργαστήρι και τα δώρα να φτάσουν εγκαίρως στα σπίτια των παιδιών.
Στην αρχή μιλούσαν όλα τα ξωτικά μαζί. Είχαν τόσες απορίες. Πως άλλαξαν όλα μέσα σε ένα χρόνο; Μέχρι πέρσι λάμβαναν κανονικά την αλληλογραφία των παιδιών. Ποιος άλλαξε τόσο γρήγορα τις συνήθειες τους ώστε να στείλουν φέτος ομαδικά ηλεκτρονικά γράμματα αντί για προσωπικά χειρόγραφα σημειώματα; Είναι τόσο σαρωτική η επίδραση της τεχνολογίας;
Δεν διαμαρτυρήθηκαν τα ταχυδρομεία των πόλεων; Οι ταχυδρόμοι έχασαν τις δουλειές τους;
Τα χαρτοπωλεία έκλεισαν;
Με αυτό το ρυθμό όμως δεν έβγαινε κανένα συμπέρασμα και η ώρα περνούσε.
Το σίγουρο ήταν ότι τα παιδιά είχαν παραπλανηθεί.
Με κάποιο τρόπο τα έπεισαν ότι τα ηλεκτρονικά τους γράμματα επαρκούν για να ζητήσουν το παιχνίδι που επιθυμούν από τον Άι-Βασίλη. Τα πείσανε ότι δεν χρειάζεται να αγοράσουν χαρτί, να γράψουν με το χέρι τους όσα θέλουν και να αγγίξουν με το χειρόγραφό τους την ψυχή του Αι-Βασίλη που δίνει ενέργεια στα ξωτικά και ώθηση να δημιουργήσουν όσα ζητάνε οι μικροί τους φίλοι ανά τον κόσμο. Ξέχασαν να πουν στα παιδιά ότι τα γράμματά τους, με τα σχέδια, την προσμονή και τη χαρά τους κάνουν το έλκηθρο και τους ταράνδους του Αι-Βασίλη να πετούν ψηλά και γρήγορα ώστε να φτάνουν σε κάθε σπίτι εγκαίρως την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Τα ξωτικά συμφώνησαν ότι τα παιδιά φέτος έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης. Έπρεπε λοιπόν να τα αφυπνίσουν, να τα ενημερώσουν λέγοντας την πικρή αλήθεια:
«Μόνο τα χειρόγραφά σας ζωντανεύουν τα όνειρά σας γιατί ο Αι-Βασίλης είναι ηλεκτρονικά αναλφάβητος». Αποφάσισαν να γράψουν σε πολύχρωμα χαρτάκια το μήνυμα αυτό, συμπληρώνοντας ότι ο Αι-Βασίλης παραιτήθηκε γιατί δεν ήξερε να διαβάσει τα μαιλ και να τα μοιράσουν σε όλη τη γη μέσα στις επόμενες ώρες.
Έτσι και έγινε. Ξεχύθηκαν σε όλη τη γη και έριξαν πολύχρωμα σημειώματα σε όλα τα σπίτια και τους δρόμους, στις εκκλησίες και στα σχολεία. Σε κάθε σημείο που υπήρχε παιδί έφτασε το μήνυμα των ξωτικών.
Η έκπληξη των παιδιών μπροστά στην αποκάλυψη της αλήθειας ήταν τεράστια. Η άμεση αντίδρασή τους όμως στο μήνυμα που πήραν έδειξε πως δεν είχε καταφέρει να τα αλλάξει ολότελα ο νέος τρόπος ζωής και επικοινωνίας. Η τεχνολογία κυλούσε στο αίμα τους αλλά δεν είχε παγώσει ακόμη την καρδιά τους. Μπορεί να επικοινώνησαν όλα τα παιδιά μεταξύ τους με μαιλ για να ενημερώσουν το ένα το άλλο για τις εξελίξεις και το πώς θα δράσουν, αλλά το μαιλ αυτό έλεγε λιτά το εξής:
«Όλα τα παιδιά του κόσμου ενωθείτε για να γυρίσει στη θέση που του ανήκει ο αγαπημένος μας Άγιος Βασίλης. Βρείτε τώρα το πιο κοντινό χαρτοπωλείο, διαλέξτε τα πιο χρωματιστά, οικολογικά χαρτιά και γράψτε του ένα γράμμα με την καρδιά σας.
ΥΓ. Προτιμήστε να του ζητήσετε ένα παραδοσιακό παιχνίδι και αποφύγετε ότι έχει σχέση με την τεχνολογία για να μην πληγώσουμε περισσότερο τα αισθήματά του».
Την επόμενη μέρα στο Βόρειο Πόλο γινόταν το αδιαχώρητο από πολύχρωμους φακέλους και γράμματα από κάθε γωνιά της γης. Το χιόνι δεν ήταν πια λευκό αλλά πολύχρωμο από τους άπειρους φακέλους που κατέφταναν συνέχεια από κάθε σημείο της γης. Οι καλικάντζαροι, τα ξωτικά και όλοι οι κάτοικοι γελούσαν και τραγουδούσαν χαρούμενοι για την αγάπη που πλημμύρισε και φέτος το Βόρειο Πόλο και ανυπομονούσαν να βρουν τον Άι-Βασίλη για να ξεκινήσουν την κατασκευή των παιχνιδιών.
Ωστόσο η ώρα περνούσε και ο Άγιος Βασίλης δεν φαινόταν πουθενά. Η δουλειά τους δεν μπορούσε να περιμένει. Αν ήταν να προλάβουν έπρεπε να ξεκινήσουν άμεσα. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί δεν επέστρεφε. Σίγουρα θα τον ενημέρωσαν ότι τα γράμματα των παιδιών φτάνουν κατά εκατοντάδες από το πρωί.
Σίγουρα θα ένιωσε την ενέργεια της αγάπης και της προσμονής τους για το φετινό τους δώρο.
Κι όμως ο Άι-Βασίλης δεν φαινόταν πουθενά. Οι καλικάντζαροι ζήτησαν από τους τάρανδους να τους βοηθήσουν. Να κάνουν μια γρήγορη βόλτα γύρω από τη γη μήπως τον εντοπίσουν.
Έτσι και έγινε. Ίσως να ήταν και η πρώτη φορά που εθεάθησαν τάρανδοι χωρίς τον Άγιο Βασίλη να διασχίζουν τον ουρανό χωρίς να μοιράζουν παιχνίδια και χαρά. Αυτή τη φορά οι τάρανδοι είχαν ανώτερο σκοπό. Μετά από λίγες ώρες οι τάρανδοι επέστρεψαν στο Βόρειο Πόλο. «Που είναι ο Άγιος Βασίλης;
Δεν τον βρήκατε;», ρώτησαν αμέσως τα ξωτικά.
«Μην ανησυχείτε. Τον βρήκαμε και είναι μια χαρά. Απλά χρειάζεται λίγες ώρες ακόμη προτού επιστρέψει», απάντησαν γελώντας οι τάρανδοι.
«Μα καλά δεν του είπατε τα νέα; Δεν του είπατε ότι πρέπει να ξεκινήσουμε άμεσα την κατασκευή των παιχνιδιών;», ρώτησαν ξανά όλο αγωνία και απορία τα ξωτικά.
«Φυσικά του το είπαμε», απάντησαν ήρεμα οι τάρανδοι και είπε ότι : «δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε γιατί σε λίγες ώρες ολοκληρώνει το σεμινάριο πληροφορικής για το ίντερνετ και θα είναι μαζί μας για να ξεκινήσουμε την κατασκευή των παραδοσιακών παιχνιδιών και να στείλουμε ευχαριστήρια γράμματα και μαιλ σε όλα τα παιδιά του κόσμου για την αγάπη που μας έδειξαν».