Ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Δ. Μαρτίνη Είχε συννεφιά απ’ το πρωί εκείνη τη μέρα, αλλά τα σύννεφα πύκνωσαν αργότερα, γύρω στις έντεκα και μισή το πρωί, όταν εγώ ξεκίνησα για το σταθμό. Κρατούσα μια κα...

Ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Δ. Μαρτίνη Αποχαιρετισμός   Η Ζωή είναι ένα κορίτσι οχτώ χρονών, και τώρα στέκεται μόνη της μέσα στη βροχή. Φοράει ένα σκούρο πράσινο αδιάβροχο και έχει στην πλάτη της μια...

Ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Δ. Μαρτίνη 1.Εισαγωγή Τελικά διαπίστωσα ότι μου αρέσει να ξυπνάω νωρίς το πρωί. Μερικές φορές, μάλιστα, εύχομαι να πάγωνε ο χρόνος εκείνες τις ώρες έτσι ώστε να είχα ένα π...

Ένα διήγημα του Κωνσταντίνου Δ. Μαρτίνη Είχαν περάσει ώρες ολόκληρες από τότε που είχε καθίσει σ’ εκείνο το παγκάκι δίπλα στο δρόμο. Μπορούσε να δει σχεδόν ολόκληρη την οδό Αίγης να ταξιδεύει μπροστά ...