Ποίηση

"Ματαιότις ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότις"

Ώ ζωή!

Πηγαία ζωή

Βάθος μεγάλο και άβυσσος

Χαμένη ζωή των ανθρώπων

**

Άνθρωποι που τρέχουν

Στιγμή που περνά,

Πόλεις, μαύρο, κενό πουθενά.

Φευγαλέες ματιές στο λυκόφως

Ξεχασμένες γενιές

**

Ώ ζωή! Πού πλανιέσαι

Μακριά από των ανθρώπων

Τα πρόσωπα;

**

Πυκνό σκοτάδι, φθορά

Νεκρές ψυχές πεθαίνουν κάθε μέρα στα μαγαζιά

Φωνές που χάνονται στο υπερπέραν

Αγάλματα και σκιές

Δρόμοι αδιέξοδοι, και τέλος

Το ειρωνικό χαμόγελο της ιστορίας

Ο Θάνατος!

 

Ε.Ε.