Στην αρχή τα χέρια του μωρού είναι σφιγμένα σε γροθιά και λειτουργώντας αντανακλαστικά σφίγγουν δυνατά οποιοδήποτε αντικείμενο πιέσει την παλάμη. Γύρω στους δύο μήνες όμως τα χεράκια ανοίγουν, το μωρό αρχίζει να ανοιγοκλείνει τα δάχτυλά του και χρησιμοποιεί το ένα χέρι για να παίξει με το άλλο. Δεν ξέρει, βέβαια, ότι τα χέρια τού ανήκουν, ότι είναι μέρος του εαυτού του.
Με το πέρασμα του χρόνου, το αρχέγονο αντανακλαστικό της αρπαγής εξαφανίζεται και μετά τους τρεις μήνες το μωρό αρχίζει να πιάνει συνειδητά. Αυτό το συνειδητό πιάσιμο αρχικά είναι λίγο άγαρμπο, ασταθές και αβέβαιο. Δίνει όμως μια μοναδική, πρωτόγνωρη χαρά στο παιδί, αφού σηματοδοτεί την αρχή της ανεξαρτησίας του και του δίνει τη χαρά της εξερεύνησης. Γιατί τώρα πια μπορεί να πιάσει όποιο αντικείμενο θέλει και όχι μόνο αυτά που οι άλλοι του βάζουν στο χέρι. Έτσι, λοιπόν, αρχίζει να αναγνωρίζει την αξία των χεριών του, που γρήγορα εξελίσσονται στο πιο αγαπημένο του παιχνίδι: είναι πάντοτε διαθέσιμα, έρχονται, φεύγουν και ξανάρχονται, κινούνται διαρκώς και έχουν πολύ ωραία γεύση. Τα κοιτάζει, λοιπόν, με επιμονή και τα εξερευνά με τα μάτια και με το στόμα.
Γύρω στον τέταρτο μήνα το μωρό θα αρχίσει να αρπάζει όποιο αντικείμενο του κεντρίσει το ενδιαφέρον και αυτόματα θα το βάζει στο στόμα του. Δεν το κάνει επειδή πεινά ή επειδή πρόκειται σύντομα να βγάλει το πρώτο του δοντάκι, όπως στην αρχή πιστεύουν πολλές μητέρες. Το κάνει γιατί μέσα από το στόμα προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο, να γνωρίσει το μέγεθος, το σχήμα και το υλικό των πραγμάτων. Και θα συνεχίσει να το κάνει όλους τους επόμενους μήνες, περίπου μέχρι το τέλος του πρώτου χρόνου, οπότε και θα βρει άλλους πιο εξελιγμένους τρόπους για να 'κατακτήσει' τον περίγυρό του.
Προσπαθήστε λοιπόν να βοηθήσετε το μωράκι σας να ικανοποιήσει αυτή την έμφυτη περιέργεια που το διακατέχει, με διάφορους τρόπους. Κατ' αρχάς, πρέπει να απομακρύνετε όλα τα επικίνδυνα αντικείμενα. Γιατί το μωρό με την ίδια ευκολία που αρπάζει την κουδουνίστρα ή το αγαπημένο γούνινο αρκουδάκι του, μπορεί να αρπάξει το ψαλίδι ή το μαχαίρι της κουζίνας.
Πάντως, μην αποθαρρύνετε το παιδί όταν προσπαθεί να πιάσει κάτι, αλλά δώστε του την ευκαιρία να γνωρίσει διάφορα αντικείμενα σε διαφορετικά χρώματα και σχέδια, αποφεύγοντας τον πειρασμό να το βοηθάτε κάθε φορά που προσπαθεί να πιάσει κάτι. Πρέπει μόνο του να κατακτήσει το αντικείμενο του πόθου του.Αποφύγετε να έχετε το μωρό διαρκώς ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του. Πάρτε το αγκαλίτσα ή βάλτε το να καθίσει στο ριλάξ. Εκτός του ότι διευρύνεται έτσι το οπτικό του πεδίο, μπορεί ευκολότερα να ελέγχει τα χέρια του και να πιάνει τα διάφορα αντικείμενα.
Μην ξεχνάτε να πλένετε καθημερινά τα παιχνίδια του μωρού, γιατί αναπόφευκτα καταλήγουν στο στοματάκι του. Από τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να βάζει διάφορα πράγματα μέσα στο στόμα του, ο παιδίατρος θα σας συστήσει να σταματήσετε την αποστείρωση των μπουκαλιών.
Γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι η ικανότητα του παιδιού σας να πιάνει εξελίσσεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Στην αρχή πιάνει τα αντικείμενα με όλα του τα δάχτυλα, σιγά σιγά μαθαίνει να κουνά τα δάχτυλά του ανεξάρτητα και να πιάνει τα πράγματα με το ένα χέρι. Γύρω στους έξι μήνες το μωρό θα πιάνει με σιγουριά και θα μπορεί να μεταφέρει ένα αντικείμενο από το ένα χέρι στο άλλο.