'Όσο ζω, μαθαίνω', έλεγαν οι σοφοί μας πρόγονοι. Και είναι μια μεγάλη αλήθεια που τη διαπιστώνουμε όλοι καθημερινά. Οι πληροφορίες που αποθηκεύονται στη μνήμη μας ξεκινούν από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής μας. Οι σύγχρονοι ερευνητές επισημαίνουν, μάλιστα, ότι οι βασικές γνώσεις ενός ανθρώπου αποκτώνται κατά τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής του!
Σύμφωνα με την άποψή τους, η ικανότητα για μάθηση περιορίζεται αργότερα. Βέβαια, αυτό που κατά βάση εννοούν έχει να κάνει με διαφορετικά μεγέθη γνώσεων. Γιατί, αν πράγματι η ικανότητα αφομοίωσης πληροφοριών έφθινε μετά τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής μας, τότε θα έπρεπε ως τα πέντε να έχουμε αποφοιτήσει και από το πανεπιστήμιο, για να προλάβουμε ως τα επτά να πάρουμε και ντοκτορά!
Τα μικρά παιδάκια, πάντως, είναι 'οπλισμένα' με μια εκπληκτική ικανότητα μάθησης. Ο εγκέφαλός τους κατακτά, απορροφά σαν σφουγγάρι και αποθηκεύει κάθε καινούρια πληροφορία. Από εμάς όμως εξαρτάται αν θα τους δώσουμε τα κατάλληλα ερεθίσματα. Γιατί όταν γεννηθεί το μωράκι, διαθέτει ένα συγκεκριμένο αριθμό νευρικών κυττάρων, τα οποία όμως διαμορφώνονται με βάση τα εξωτερικά ερεθίσματα.
Κάθε φορά, λοιπόν, που 'βομβαρδίζετε' το παιδί σας με τα σωστά ερεθίσματα, τα κύτταρα του εγκεφάλου του δημιουργούν μεταξύ τους συνδέσεις. 'Aλλωστε, κάθε καινούρια γνώση δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σύνδεση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα νευρικά κύτταρα.
Πρόσφατες νευροφυσιολογικές μελέτες έχουν μάλιστα αποδείξει ότι για κάθε ανθρώπινη λειτουργία υπάρχουν 'παράθυρα μάθησης', δηλαδή συγκεκριμένες χρονικές περίοδοι κατά τις οποίες μαθαίνονται διάφορες λειτουργίες. Όταν αυτά τα χρονικά διαστήματα περάσουν και τα 'παράθυρα μάθησης' κλείσουν, η ικανότητα της μάθησης περιορίζεται πολύ.