Το παιδί και ο Θάνατος
Θρήνος και Αντιμετώπιση
Ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου είναι από α πιο οδυνηρά γεγονότα στη ζωή των παιδιών. Γεγονός που στιγματίζει όλη την υπόλοιπη ζωή του παιδιού.
Σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία του παιδιού και η γνωστική ωριμότητα του. Τα παιδιά ηλικίας 5-6 χρονών αντιλαμβάνονται την απουσία του ανθρώπου ως κάτι προσωρινό.Τα παιδιά ηλικίας 7-12 χρονών κατανοούν την μονιμότητά και μη αναστρεψιμότητα του θανάτου. Κατανοούν πλέον την έννοια του θανάτου.Οι έφηβοι συνειδητοποιούν ότι όλοι οι άνθρωποι ακόμη και οι ίδιοι είναι θνητοί και πλέον έχουν αναπτύξει μια πλήρη αντίληψη της έννοιας του θανάτου.
Πώς αντιδρούν τα παιδιά συνήθως;
- Άσχημηδιάθεση (θλίψη)
- Γοερόκλάμα, έ
- Έντονηεπιθετικότητα
- Άρνησητροφής, δυσκολίεςστονύπνο
- Φοβίες για τον εαυτό τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα
- Παλινδρόμησησυμπεριφοράςσεπροηγούμεναστάδια
- Πτώση στις επιδόσεις τους στο σχολείο
- Ενοχές για το θάνατό του αγαπημένο τους προσώπου
- Ψυχοσωματικάσυμπτώματα
Στήριξητουπαιδιού
- Έγκαιρη ενημέρωση για το θλιβερό γεγονός
- Ενθάρρυνση έκφρασης των συναισθημάτων που του προκαλεί η απώλεια
- Ενθάρρυνση στο να κρατήσει την ανάμνηση του αγαπημένου του προσώπου
- Προσφορά σταθερότητας και συνέπειας στη ζωή του παιδιού
- Χρησιμοποίηση των κατάλληλων λέξεων όπως "θάνατος", "πέθανε" και όχι "τον πήρε ο Θεός", "έφυγε", "χάθηκε" κτλ. Καθησυχασμόςγιατηνμηενοχήτουπαιδιούγιατογεγονός
- Ενημέρωση του παιδιού για τον τρόπο που θα εξελιχθεί η ζωή του από δω και πέρα